rośliny uprawne

См. также в других словарях:

• roślina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. roślinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} organizm zwykle samożywny, tj. mający zdolność wytwarzania substancji organicznych z prostych związków nieorganicznych w procesie fotosyntezy; nieliczne są organizmami cudzożywnymi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do gleby, pola, działki; służący pod uprawę, nadający się do uprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ziemie, pola uprawne. Uprawna rola. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• superfosfat — m IV, D. u, Ms. superfosfatacie; lm M. y chem. roln. «mineralny nawóz fosforowy składający się z mieszaniny kwaśnego fosforanu wapnia i gipsu, rozpuszczalny w wodzie, łatwo przyswajalny przez rośliny; stosowany na większości gleb, pod wszystkie… …   Słownik języka polskiego

• agroklimatologia — ż I, DCMs. agroklimatologiagii, blm «dział klimatologii zajmujący się badaniem wpływu klimatu na rośliny uprawne» …   Słownik języka polskiego

• agrometeorologia — ż I, DCMs. agrometeorologiagii, blm «dział meteorologii zajmujący się badaniem wpływu warunków meteorologicznych na rośliny uprawne» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• pojedynkować — ndk IV, pojedynkowaćkuję, pojedynkowaćkujesz, pojedynkowaćkuj, pojedynkowaćował, pojedynkowaćowany roln. «przerywać rośliny uprawne zbyt gęsto rosnące w rzędach, w celu zapewnienia pozostałym, pojedynczym sztukom lepszego i szybszego wzrostu»… …   Słownik języka polskiego

• radlić — ndk VIa, radlićlę, radlićlisz, radl a. radlićlij, radlićlił, radlićlony «obsypywać ziemią za pomocą radła rośliny uprawne w celu pobudzenia ich do wytworzenia podziemnych rozłogów i tym samym do zwiększenia liczby bulw, także w celu niszczenia… …   Słownik języka polskiego

• uprawny — 1. «o glebie, polu, gruncie itp.: uprawiany lub taki, na którym można uprawiać rośliny» Uprawne pola, grunty. 2. «o roślinach: uprawiany w celach użytkowych» Uprawna pszenica, koniczyna …   Słownik języka polskiego

• zachwaścić — dk VIa, zachwaścićchwaszczę, zachwaścićcisz, zachwaścićchwaść, zachwaścićcił, zachwaścićchwaszczony zachwaszczać ndk I, zachwaścićam, zachwaścićasz, zachwaścićają, zachwaścićaj, zachwaścićał, zachwaścićany «pozwolić zarosnąć chwastami, rozplenić… …   Słownik języka polskiego

• zboże — n I; lm D. zbóż 1. «rośliny uprawne z rodziny traw, a także gryka z rodziny rdestowatych, dostarczające ziarna i słomy» Łany zbóż. Snop, stóg zboża. Sprzęt, omłot zbóż. Żąć, młócić zboże. ∆ Zboże jare «zboże siane na wiosnę» ∆ Zboże ozime «zboże… …   Słownik języka polskiego

• mozaika — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. mozaikaice {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obraz, wzór wykonany z małych, różnobarwnych elementów (kamiennych, szklanych, metalowych, ceramicznych itp.) tworzących jakąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień